05.09.2015 17:22
თქვენთვის კარგად ნაცნობი პროდუქტები პირველყოფილი სახით
მაინც ვინ მოიფიქრა პირველად ეს საშინელი სახელწოდება "გენმოდიფიცირებული პროდუქტები"? — დამეთანხმებით, რომ ყველაზე გაუმაძღარი ღორმუცელაც კი დაკარგავდა მადას, როცა მისთვის საყვარელ პროდუქტზე ამ წარწერას დაინახავდა, წარმოიდგენდა რა, რომ მის გამოკვებას რაღაც შემზარავი ექსპერიმენტების შედეგად მიღებული ხილითა და ბოსტნეულით ცდილობდნენ.
ახლა მოდით, ამ საკითხს სულ სხვა კუთხით შევხედოთ: "ბუნების ნობათის" უმეტესი ნაწილი, თუნდაც მიწის ყველაზე სუფთა ნაკვეთზე ეკოლოგიურად ხელსაყრელ პირობებში მოყვანილი, "ხელოვნურია" ანუ მეცნიერების მიერ გენური ინჟინერიით გამოყვანილი და ეს სულაც არაა საშუში, რადგან პირველყოფილი სახით მათი მირთმევა სასიამოვნო სულაც არ იქნებოდა.
აი, როგორი ხილითა და ბოსტნეულით მოგვიწევდა დღეს დაკმაყოფილება, რომ არა სელექციონერები და გენეტიკოსები.
მაშ ასე, ისმის კითხვა: თქვენი აზრით, რაა ეს?
ამოცანა ნომერი პირველი
იცოდით, რომ სწორედ ასეთი იყო საზამთრო 350 წლის წინათ? — ის შედგებოდა ხესავით მაგარი თეთრი ნაწილისაგან, ძალიან მცირე რაოდენობით იყო საკვებად გამოსადეგი რბილობი და ჰქონდა უამრავი საკმაოდ მსხვილი თესლი. სწორედ ასე გამოიყურებოდა საზამთრო მე-17 საუკუნის იტალიელი მხატვრის ჯოვანი სტანკის ტილოზე.
თანამედროვე საზამთრო გაცილებით დიდი ზომისაა, წითელი გულით და სასიამოვნო არომატის მქონე წვნიანი რბილობით. გენური მოდიფიკაციის წყალობით მისი თესლი გახდა გაცილებით მცირე ზომის და რაოდენობის. არსებობს საზამთროს ჯიშები, რომლებიც სრულებითაც არ შეიცავენ თესლს და თქვენ წარმოიდგინეთ, ყვითელი საზამთროც კი, რომელიც მიღებულია შეღებვის გზით და არა გენური ინჟინერიის წყალობით.
ამოცანა ნომერი ორი
გეშინიათ გენმოდიფიცირებული პროდუქტების?- კი, ბატონო, მაშინ " ბუნებრივი, ველური ბანანი მიირთვით. ეს არის საკმაოდ უგემური, მაგარი თესლით სავსე უხეშკანიანი, სასარგებლო ნივთიერებების მინიმალური რაოდენობის შემცველი ხილი, რომლის კანის გაცლას დიდი ძალისხმევა სჭირდება და თუ ეს მაინც მოახერხეთ, არა მგონია, ნაყოფის დაგემოვნების სურვილი გაგიჩნდეთ.
‹ დაბრუნება ბლოგში
შემდეგი ჩანაწერი › ახლა მოდით, ამ საკითხს სულ სხვა კუთხით შევხედოთ: "ბუნების ნობათის" უმეტესი ნაწილი, თუნდაც მიწის ყველაზე სუფთა ნაკვეთზე ეკოლოგიურად ხელსაყრელ პირობებში მოყვანილი, "ხელოვნურია" ანუ მეცნიერების მიერ გენური ინჟინერიით გამოყვანილი და ეს სულაც არაა საშუში, რადგან პირველყოფილი სახით მათი მირთმევა სასიამოვნო სულაც არ იქნებოდა.
აი, როგორი ხილითა და ბოსტნეულით მოგვიწევდა დღეს დაკმაყოფილება, რომ არა სელექციონერები და გენეტიკოსები.
მაშ ასე, ისმის კითხვა: თქვენი აზრით, რაა ეს?
ამოცანა ნომერი პირველი
იცოდით, რომ სწორედ ასეთი იყო საზამთრო 350 წლის წინათ? — ის შედგებოდა ხესავით მაგარი თეთრი ნაწილისაგან, ძალიან მცირე რაოდენობით იყო საკვებად გამოსადეგი რბილობი და ჰქონდა უამრავი საკმაოდ მსხვილი თესლი. სწორედ ასე გამოიყურებოდა საზამთრო მე-17 საუკუნის იტალიელი მხატვრის ჯოვანი სტანკის ტილოზე.
თანამედროვე საზამთრო გაცილებით დიდი ზომისაა, წითელი გულით და სასიამოვნო არომატის მქონე წვნიანი რბილობით. გენური მოდიფიკაციის წყალობით მისი თესლი გახდა გაცილებით მცირე ზომის და რაოდენობის. არსებობს საზამთროს ჯიშები, რომლებიც სრულებითაც არ შეიცავენ თესლს და თქვენ წარმოიდგინეთ, ყვითელი საზამთროც კი, რომელიც მიღებულია შეღებვის გზით და არა გენური ინჟინერიის წყალობით.
ამოცანა ნომერი ორი
გეშინიათ გენმოდიფიცირებული პროდუქტების?- კი, ბატონო, მაშინ " ბუნებრივი, ველური ბანანი მიირთვით. ეს არის საკმაოდ უგემური, მაგარი თესლით სავსე უხეშკანიანი, სასარგებლო ნივთიერებების მინიმალური რაოდენობის შემცველი ხილი, რომლის კანის გაცლას დიდი ძალისხმევა სჭირდება და თუ ეს მაინც მოახერხეთ, არა მგონია, ნაყოფის დაგემოვნების სურვილი გაგიჩნდეთ.
დამეთანხმებით, რომ გაცილებით სჯობს თანამედროვე, გემრიელი და სასარგებლო ვიტამინებით სავსე ბანანი მიირთვათ, ვიდრე მისი საეჭვო გარეგნობისა და გემოს მქონე წინაპარი.